Wasbeer en wasbeerhond: verschillen
Twee soorten die op elkaar lijken, en allebei ‘exoot’ zijn: ze kwamen oorspronkelijk niet in Europa voor maar zijn er door menselijk toedoen terechtgekomen. Beiden zijn bezig aan een opmars en hebben recent ook ons land bereikt, vanuit Duitsland. Beiden worden en werden ook als huisdier gehouden en ontsnappen af en toe.
Wat zijn de verschillen en overeenkomsten?
De wasbeer hoort in het biologische systeeem bij de groep van de kleine beren, waarvan de verschillende soorten uitsluitend in Noord en Zuid-Amerika voorkomen; soms wordt de Aziatische kleine panda ook tot deze groep gerekend. De wasbeerhond is een hondachtige, net als de vos en de wolf; hij komt oorspronkelijk voor in het uiterste oosten van Azië.
Wasbeer en wasbeerhond lijken uiterlijk op elkaar door de koptekening: een donker masker rond de ogen. Er zijn echter duidelijke verschillen tussen beide soorten:
wasbeer wasbeerhond
donker masker loopt door over de neus twee aparte donkere vlekken, neus lichtgekleurd
oren groot en spits oren klein en rond
onopvallende bakkebaarden lange bakkebaarden (behalve in de zomer)
Twee koppen van wasberen (links):
grote spitse oren, neusbrug donker.
Drie koppen van wasbeerhonden (onder):
Links in dikke wintervacht, midden en rechts in zomer kort na de rui.
Korte ronde oren, in wintervacht vrijwel wegvallend.
Neusbrug lichtgekleurd.
Opvallende bakkebaarden, behalve in de zomer.
Ook hun overwegend grijze lichaam vertoont verschillen:
wasbeer wasbeerhond
vacht egaal grijs vacht gemengd grijsbruin, langharig
staart met donkere ringen, afstaand staart hangend, wit met zwart
poten lichtgrijs poten zwart
vijf lange tenen vier tenen, afdruk zelfde als hondje
rug meestal hoog en rond rug recht of doorgezakt
Tekeningen Jeroen Helmer
Prenten van wasbeer (links, internet) en wasbeerhond (rechts; foto Stefaan Tiers)
Er zijn ook overeenkomsten en verschillen in gedrag.
Wasberen en wasbeerhonden houden allebei van water en moeras, en zwemmen graag. Ze hebben beide een brede voedselkeuze en scharrelen hun voedsel op grondniveau bij elkaar. De wasbeer zoekt veel voedsel in ondiep water, al tastend met zijn gevoelige voorpootjes (handjes). Graven doen beide soorten nauwelijks en alleen oppervlakkig, naar voedsel; holen graven ze niet zelf. Ook blijven ze beide graag in de dekking, waarbij de wasbeer het liefst in de buurt van bomen blijft, als vluchtweg. Een duidelijk verschil in gedrag is dat de wasbeer graag en goed klimt, en zodoende ook vogelnesten kan plunderen, terwijl de wasbeerhond net zo goed kan klimmen als de gemiddelde huishond: niet dus.
Wasbeer (links, foto K.Schendel) en wasbeerhond (rechts, foto G. Steinborn)